หน้านี้เป็นหน้าผลงานกาแต่งกลอน
ของศิษยานุศิษย์วัดคลองโพธิ์
....................
ประวัติวัดคลองโพธิ์ โดยสังเขป (คำกลอน)
วัดคลองโพธิ์ เดิมชื่อว่า วัดป่าข่อย
เกือบจะลอย กลางน้ำน่าน นั้นประวัติ
เพราะแม่น้ำ เซาะกระเซ็น เห็นได้ชัด
ต่อมาวัด จึงย้าย ในปัจจุบัน
แต่เดิมนั้น ชื่อวัดใหม่ ร่วมใจสร้าง
ร่วมแถ้วถาง สร้างวัดหนี ที่คับขัน
สร้างเมื่อใด ถามใครมาก ยากจำนรรจ์
ไม่รู้กัน วันสร้างวัด ประวัติมา
วัดคลองโพธิ์ บันทึกไว้ ในอดีต
ได้เขียนขีด จารึก ให้ศึกษา
เสด็จมา ชลมาร์ค ฝากคำเยือน
ทรงไต่ถาม สารทุกข์ สุขชาวบ้าน
ร่วมใจกัน ต้อนรับใหญ่ หาใดเหมือน
ทรงถามไถ่ เกี่ยวกับวัด ที่พักเยือน
ไม่แชเชือน ประทานชื่อ ระบือนาม
ประทานชื่อ "วัดคลองโพธิ์" โชว์พุทธิ
มีดำริ ให้ฟูมฟัก รัตนสาม
ให้รักษา ปฏิบัติ พัทธาราม
ให้ยืนนาน คู่อุตรดิตถ์ อุทิศตน
วัดคลองโพธิ์ จึงได้นาม ตามพระประสงค์
อยู่ดำรง ตลอดกาล นานเกิดผล
เป็นร่มโพธิ์ ของศรัทธา มหาชน
อยู่ตราบจน ทุกวันนี้ จีรัตติกาล.
.................................................
วัดคลองโพธิ์อุตรดิตถ์
แหล่งประดิษฐ์ ศิษย์เคร่ง เก่งบาลี
แหล่งที่มี คำสอน ป้อนตอนเช้า
แหล่งที่มี ครูตามสอน ป้อนศิษย์เรา
แหล่งที่เอา ใจใส่ ในทุกยาม
แหล่งที่สอน ธรรมะ ควบบาลี
แหล่งที่มี ที่อยู่ สู้ขวากหนาม
แหล่งรวมมิตร ศิษย์หลายภาค มากคำนาม
แหล่งที่ตาม บิณฑ์สายยาว ก้าวไม่ไกล
แหล่งฝึกเทศน์ ฝึกสวด เข้มงวดนัก
แหล่งถิ่นรัก เพื่อนทุกผู้ อยู่ชิดใกล้
แหล่งเข้มงวด การห่มผ้า พาวิไล
แหล่งรวมใจ นักบาลี มีผลงาน
แหล่งที่เน้น สามัคคี มีธรรมะ
แหล่งสร้างพระ ชินบุตร ชุดประสาน
แหล่งสร้างเณร ให้แกร่ง แรงต้านทาน
แหล่งทำทาน วิปัสสน์ ฝึกหัดคน
แหล่งเชิดชู คำสอน ป้อนชาวพุทธ
แหล่งครบชุด ไตรวิชช์ จิตฝึกฝน
แหล่งสร้างทาง ความรู้ มนูชน
แหล่งรวมพล พละธรรม นำสุขใจ
แหล่งสอนพระ ธรรมกถึก ให้ฮึกเทศน์
แหล่งวิเนติ์ สอนธรรม นำสดใส
แหล่งแผ่เผื่อ เอื้ออาทร สอนจิตใจ
แหล่งบาลี วินัยรุ่ง จรุงเมือง
แหล่งบิณฑ์บาตร เป็นสายยาว ก้าวติดติด
แหล่งรวมมิตร ผู้รู้ใจ ไปทุกเรื่อง
แหล่งอดทน หักใจ ไม่สิ้นเปลือง
แหล่งหลายเรื่อง หลายชุด สุดบรรยาย
...............................
กลอนศิษย์คลองโพธิ์
ศิษย์คลองโพธิ์ ทั้งเก่าใหม่ อยู่หลายที่
ล้วนมากมี หน้าที่ด้าน งานสดใส
ในกรุงเทพฯ ต่างจังหวัด ที่พักไกล
ทั้งในไทย ต่างประเทศ เจตน์เอื้อกูล
ทั้งได้เป็น เจ้าคุณ อุดหนุนศาสน์
ได้ประกาศ พระธรรม นำอุดหนุน
ทั้งได้เป็น พระครู ผู้การุณ
ได้ทุ่มทุน หนุนโยมญาติ ปราญช์ยินดี
ทั้งได้เป็น ตำรวจทหาร ปาลประเทศ
ป้องไทยเขต ประเทศไทย ให้สุขี
ทั้งเป็นครู ผู้สอนศิษย์ ให้คิดดี
ล้วนมากมี หน้าที่ชอบ ประกอบคุณ
อีกมากมาย หลายหน้าที่ ดีทั้งนั้น
ได้สร้างสรร ผลงาน ด้านอุดหนุน
เป็นกลุ่มชน คุณภาพ มากให้คุณ
ตั้งกองทุน บุญนิธิ ศิษย์คลองโพธิ์
เพื่อช่วยเหลือ กันและกัน ช่วยสรรสร้าง
เพื่อเป็นทาง สร้างกองทุน บุญอักโข
ช่วยส่งเสริม ปริยัติ วัดคลองโพธิ์
ไม่ได้โม้ งานเอาจริง สิ่งที่ทำ
ขอทำเว็บ เก็บข้อมูล หนุนงานศิษย์
พร้อมอุทิศ เวลา หาสิ่งล้ำ
เก็บทั้งภาพ ทั้งวีดิโอ โชว์หนุนนำ
ขอเดินตาม งานอุทิศ ศิษย์คลองโพธิ์.
.........................................
มากล่าวกลอน อวยพร ในวันเกิด
ให้ล้ำเลิศ บารมี ศรีสุขสันต์
ท่านผอ. บูรพา อุทัยกัน
ขอให้ท่าน มีความสุข ทุกวานวัน
จากน้องพี่ ศิษย์รัก วัดคลองโพธิ์
ไปเติบโต ในหน้าที่ ตามความฝัน
ด้วยภาระ จึงมิค่อย ได้เจอกัน
ความผูกพันธ์ มิเคยจาง ไปจากใจ
อยู่แห่งไหน สายใย ยังผูกพัน
คิดถึงกัน อยู่เสมอ เหมือนอยู่ใกล้
จะกี่วัน เดือนปี ที่จากไกล
เลือดคลองโพธิ์ ยังรวมใจ ตลอดมา
ในวาระ วันเกิด ในวันนี้
ให้น้องพี่ แข็งแรง ดั่งภูผา
มีความสุข ดังใจหวัง ทุกเวลา
งานก้าวเดิน เงินก้าวหน้า พาสุขใจ
พระรัตนตรัย ป้องภัย คุ้มครองจิต
สิ่งใดคิด สมหวัง ดังตั้งไว้
มีความสุข สมหวัง ดังตั้งใจ
ให้ก้าวหน้า ก้าวไกล ตลอดไปเทอญ
พระครูศรีบุญยาคม(อาจารย์พะเยา)
.............................................
รุ่งอรุณ เจื้อยแจ้ว แว่วยินเสียง
ส่งสำเนียง เพลงยามเช้า จากเสาสูง
นภาฉ่ำเย็น ดังกล่อมจิต เพลงลูกกรุง
จากเสาสูง พ่ออำนวย ที่อวยพร
เพลงธรรมะ ปลุกเณรพระ ตื่นกอรปกิจ
ให้ลูกศิษย์ พากเพียร พ่อพร่ำสอน
ตื่นเถิดหนา อย่าเกียจคร้าน มัวแต่นอน
ทิ้งนิวรณ์ ให้รีบตื่น มาเล่าเรียน
หากเจ้ามี ซึ่งวิชา ติดตัวเจ้า
เจ้าจะเอา เป็นสิ่งใด ให้อ่านเขียน
จงตั้งใจ หมั่นศึกษา แลพากเพียร
ดุจแสงเทียน ส่องให้เห็น ด้วยปัญญา
มาบัดนี้ พ่อไม่อยู่ กับลูกแล้ว
ให้ยึดแนว คำสอนพ่อ ทุกคนหนา
เกิดเป็นคน ดีไม่ได้ ตลอดมา
ก็อายหมา อายคน อับจนทาง
ศิษย์หลวงพ่อ วัดคลองโพธิ์ ดังไกลนัก
คนรู้จัก ด้วยหนทาง ที่พ่อถาง
เลี้ยงลูกพระ เลี้ยงลูกเณร ไม่ปล่อยวาง
เป็นแบบอย่าง ของพ่อพระ ผู้อดทน
มาบัดนี้ มีต้นไม้ ที่พ่อปลูก
สมเป็นลูก ของพ่อพระ ที่ฝึกฝน
เป็นเจ้าใหญ่ ทั้งนายโต ก็หลายคน
ต่างอดทน เพียรสร้าง ทางเจริญ
บ้างก็เป็น พ่อค้า ร่ำรวยทรัพย์
สุดจะนับ สัมมาชีพ น่าสรรเสริญ
ต่างคนต่าง เพียรสร้าง หนทางเดิน
ขอสรรเสริญ พระคุณพ่อ ผู้ก่อนำ
พระธรรม มหา วีรานุวัตร
คือร่มฉัตร ร่มเงา อุปถัมภ์
คือพ่อพระ พ่อเณร ให้จดจำ
เปี่ยมล้นธรรม ค้ำจุน ให้อุ่นใจ
มาวันนี้ พ่อเหลือเพียง สรีระ
พวกเราจะ มาส่งพ่อ มิไปไหน
แม้นพ่ออยู่ แห่งหน ตำบลใด
ขอกราบไหว้ เทินทูน และบูชา
ขอให้พ่อ สู่สวรรค์ นิพพานเถิด
พ่อประเสริฐ กว่าสิ่งใด ในใจหนา
ศิษย์กรานกราบ พระคุณพ่อ ตลอดมา
ขอขมา ให้อดโทษ พ้นบ่วงกรรม
ราชทาน เพลิงศพ หลวงพ่อแล้ว
ให้ยึดแนว คำสอนพ่อ อย่าถลำ
เหมือนประหนึ่ง พ่อยังอยู่ ให้จดจำ
ให้หมั่นทำ แต่คุณงาม และความดี
ขอขอบคุณ ศิษย์หลวงพ่อ ที่น่ารัก
ต่อไปจัก ฝากฝังวัด เจ้าคุณศรีฯ
ศิษย์ทุกท่าน จงร่ำรวย และโชคดี
ต่อจากนี้ จงสุขสันต์ ทุกวันเทอญฯ
12-12-68 17.19 น.
ปรัชญา พงษ์ธนู ศิษย์เก่าวัดคลองโพธิ์ปี 30-33
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
"ตัวอย่างที่ดี มีค่ากว่าคำสอน"
สอนผู้อื่น หมื่นแสน แม้นสอนได้
สอนอย่างไร ควรทำตัว ให้เหมาะสม
เป็นแบบอย่าง ตามแนวทาง ค่าควรชม
ขอพนม ก้มกราบ ทราบคุณครู
หากต้องเปรียบ เทียบพัดลม ก้มหน้าส่าย
เป่าลมไป ให้เย็นทั่ว ตัวอดสู
ตูดก็ร้อน น่าอ่อนใจ ในฤดู
ผู้เป็นครู ไม่ควรเป็น เช่นพัดลม
หากจะกล่าว ท้าวไป ถึงเรื่องขวาน
แทบทุกส่วน สำคัญ นั้นเหมาะสม
ทั้งตัว-ด้าม ดูสวยงาม ค่าควรชม
สุดจะขม ถากด้ามตัว ไม่ได้เลย
เป็นคำกลอน สอนไว้ เป็นแบบอย่าง
เพื่อแนวทาง ก้าวย่าง อย่าเมินเฉย
ตัวทำได้ ก็สอนได้ เหมือนอย่างเคย
อย่าละเลย ความเป็นครู ผู้อาทร...
ประพันธ์โดย..คุณปรัชฌา
.......................................................
กลอนสรุปพิธีบำเพ็ญกุศลและออกเมรุพระราชทานเพลิงศพ
พระธรรมมหาวีรานุวัตร (อำนวย จนฺทสโร) น.ธ.เอก, ป.ธ.๔, พธ.ด.(กิตติ์) อดีตเจ้าอาวาสวัดคลองโพธิ์ พระอารามหลวง, อดีตที่ปรึกษาเจ้าคณะภาค ๕
วันเสาร์ ที่ ๑๓ ธันวาคม ๒๕๖๘
ณ ศาลาการเปรียญวัดคลองโพธิ์ อำเภอเมืองอุตรดิตถ์
วันที่สิบสาม ธันวา ห้าหกแปด
วันที่แดด เปิดทาง สร้างวิถี
ให้ศิษยาฯ หลวงพ่อ ทอความดี
เป็นวันที่ รวมพลัง วันจัดงาน
วันถวาย พระราชทาน งานส่งร่าง
พระผู้สร้าง ผู้ถักทอ ก่อประสาน
ผู้สร้างวัด สร้างศิษยา มายาวนาน
เป็นตำนาน กลางใจศิษย์ อุทิศตน
พระธรรม- มหา วีรานุวัตร
ศิษย์น้อมหัตถ์ รำลึก ตรึกอีกหน
นัดจัดงาน อย่างยิ่งใหญ่ ได้รวมพล
ศิษย์ทุกคน มาส่งร่าง อย่างตั้งใจ
ศิษย์คลองโพธิ์ ทั้งเก่าใหม่ ตั้งใจบึ่ง
เดินทางถึง อุตรดิตถ์ จิตสดใส
จากทุกภาค ของเขต ประเทศไทย
ทั้งใกล้ไกล ได้ด้นดั้น ร่วมกันมา
พระราชทาน เพลิงศพ พบเหล่าศิษย์
ได้ร่วมจิต จัดงาน กันโอ่อ่า
อลังการ ทุกส่วน ล้วนบูชา
วิจิตรา ครบถ้วน ล้วนเป็นบุญ
ได้จัดสวด อภิธรรม นำถวาย
เทศนา พาให้ ใจอบอุ่น
ได้สละ ปัจจัย ได้ต่อทุน
บำเพ็ญบุญ หลายหลาก ล้วนมากมี
การจัดงาน ทุกส่วน ล้วนเรียบร้อย
ไม่ได้ด้อย ดอกหนา คราครั้งนี้
ศิษย์ทุกคน ดูชื่นจิต มิตรไมตรี
พร้อมกับมี ถ่ายภาพ ปราบปลื้มกัน
อนุสรณ์ ครั้งนี้ มีหลักฐาน
ได้มีการ ส่งให้ Lineสนั่น
ก่อนจะถึง นาที ที่สำคัญ
ก็คือวัน เผาร่าง วันจากลา
ขอร่วมรัด ตัดกลอน ท่อนท้ายท้าย
ช่วงศิษย์ได้ ร่วมใจ อาลัยหา
ช่วงจะเผา ร่างหลวงพ่อ รอตั้งตา
ทุกคนมา หน้าเมรุ อยู่รวมกัน
ทั้งโยมพระ มนะไหว้ กันให้พอ
ประธานจ่อ ไฟพระราช ฯ มิอาจกั้น
น้ำตาศิษย์ ซึมน้อม อภิวันท์
สิ้นสุดกัน หลวงพ่อ ขอจากลา
อัคคีน้อม ลุกโซน ได้โหมไหม้
กราบจากใจ ส่งร่าง อย่างเว่หว้า
หลวงพ่อจาก ทั้งกาย ไปแล้วนา
สู่ฟากฟ้า แดนสวรรค์ วิมานทอง
การจัดงาน ส่งร่าง อย่างสำเร็จ
จัดได้เสร็จ อย่างดี มิขัดข้อง
อนุสรณ์ สาราณีล้ำ เป็นธรรมทอง
ขอพี่น้อง คลองโพธิ์ โชว์ความดี
ช่วยแชร์ภาพ ปราบปลื้ม อย่าลืมกัน
ให้สนั่น ทั่วFace/Lineในครั้งนี้
ขอเอวัง จบก่อน กลอนพาที
จงเปรมปรีดิ์ สุขสันต์ นิรันดร์เทอญฯ
……………………………….. …
พระมหาทองสมุทร ธมฺมาทโร
พระธรรมทูตสายต่างประเทศ รุ่นที่ 12
วัดโปรดเกศอเมริกา
ศิษย์ไม่เก่ามาก ปี 2544-2545
ประพันธ์ เพื่อเป็นอนุสรณ์
หมายเหตุ: หากผิดพลาดประการใด ต้องขออภัย เพราะไม่ได้มาร่วมงาน ประพันธ์จากการได้รับชมบ้าง กลางคืน หลับๆ ตื่นๆ เพราะเวลาต่างกัน
..........................................................
เร้ากี่เร่งเล่าเรียน กี่พากกี่เพียร
กี่หยดกี่หมึกปากกา กี่เล่นกี่ล่ำตำรา กี่วันเวลา
กี่ร้อนกี่หนาวกี่ทน กี่ค่ำกี่ดึกฝึกฝน
อาจารย์กี่คน กี่เหน็ดกี่เหนื่อยทำงาน
กี่พร่ำคำสอนอาจารย์ กี่สบพบพาน
กี่ชอบกี่ชังคำชม กี่หนึ่งกี่เดียวเกลียวกลม
กี่คำกี่คม จะยากอย่างไรฝึกฝน
เพื่อปัญญาชน แต่งแต้มสีสันชีวิต
อยากเป็นเฉกเช่นบัณฑิต จึงยอมอุทิศ
ละสุขทุกข์สู้ฝ่าฟัน ศิษย์วัดคลองโพธิ์สร้างฝัน สุขทุกข์ร่วมกัน จากวันนั้น ถึงวันนี้ มิเคยลืม
สิ่งที่ได้จากวัดคลองโพธิ์
ได้ความรู้หลายด้าน
ได้ประสบการณ์ชีวิตที่ดี ที่หาได้ยาก
ได้มากคือฝึกเทศน์
ได้ปัจจะเวกฝึกสวด
ได้ประกวดการเป็นผู้นำ
ได้รับธรรมททุกเช้า
ได้เข้าระเบียบวินัย
ได้ร่วมใจทำงานเป็นทีม
ได้เอิบอิ่มด้วยเมตตา
ได้คบหาเพื่อนที่ดี มีวินัย
และได้กำลังใจ หล่อเลี้ยงมาจนถึงทุกวันนี้
........................................................................
พาหุสัจจัญจะ สิปปัญจะ
วินโย จะ สุสิกขิโต
เอตัมมังคลมุตตะมัง
ความเป็นผู้เรียนรู้มาก และระเบียบวินัยที่ศึกษามาดีแล้ว
เป็นมงคลอันสูงสุด
ผู้หมั่นเพียร เรียนรู้ ทนสู้ไหว
หนุนนำให้ มากรู้ ชื่นชูผล
เชี่ยวชาญเก่ง สมมุ่งมาด เป็นปราชญ์คน
ประสบผล สำเร็จกิจ พิชิตชัย
ศีลธรรม ประจำตน รู้ผลเกิด
แสนประเสริฐ เลิศยิ่ง หลายสิ่งไหน
รู้ระเบียบ ตรองตริ มีวินัย
อยู่ปลอดภัย ไร้โทษ ประโยชน์ดี
เป็นมงคล ชีวิต อันสูงสุด
บริสุทธิ์ ชื่นบาน สำราญศรี
ใช้ความรู้ ศาสตร์วิชา ปัญญาดี
ชีวิตนี้ สมมุ่งหวัง ไม่พลั้งใด
พบพี่น้อง คองโพธิ์ ในวันนี้
ศิษย์มากมี มิตรมั่น มิหวั่นไหว
งานหลวงพ่อ ของเรา ต่างเข้าใจ
ศิษย์น้อยใหญ่ ผูกพันรัก สามัคคี
ขอขอบคุณ ศิษย์พี่น้อง วัดคลองโพธิ์
ต่างมือโปร เชี่ยวชน ผลสุขศรี
กล่าวทักทาย ไหว้กราบ ซาบซึ้งดี
ณ วันนี้ เราศิษย์ผอง พี่น้องกัน.
ขอบคุณอาจารย์สาธิต
ที่เชิญผมเข้าไลน์กลุ่มใหญ่ครับ
ขอบคุณอาจารย์วาสนา
อาจารย์พร้อมพงษ์
ที่มาส่งผมขึ้นรถไฟครับ
และขอบคุณยินดีศิษย์พี่ศิษย์น้องทุกท่านที่ทักทายกันด้วยไมตรีจิตมิตรเมตตาครับ
ธรรมะสวัสดีครับ
มหาสุฤทธิ์ มนทอง
......................................................
ตอนนี้เพื่อนๆคลองโพธิ์กำลังใช้รถกัน ก็ขอนำกลอนเกี่ยวกับรถมาฝาก
กลอนเรียนรู้ธรรมะจากรถ
ระถะ - ยันตัง นั้นคือรถ
รวมทั้งหมด ทั้งนอกใน ให้ศึกษา
ทั้งอะหรั่ย ข้างในนอก บอกราคา
รวมเรียกว่า รถทั้งคัน นั้นรู้ดี
และนอกจาก ทั่วรถ หมดทั้งคัน
ก็มีอัน ปรุงแต่ง ด้วยธาตุสี่
มีธาตุดิน น้ำ,ลม, ไฟ ให้อีกที
ธาตุทั้งสี่ ที่คุมกัน นั้นจึงงาม
ส่วนใดแข็ง เป็นธาตุดิน สิ่งเราทราบ
ธาตุเอิบอาบ เชิ่อมต่อ หนอคือน้ำ
ธาตุขับเคลื่อน คือธาตุลม ผสมตาม
ไม่มองข้าม ความร้อนหรือ คือธาตุไฟ
มหา- ภูตรูป คือธาตุสี่
ล้วนก็มี ธรรมรองรับ ประทับไว้
มีอนิจจะ ทุกขะ อนัตตะนัย
ผุพังได้ ไม่คงทน เช่นคนเรา
สรีระ- ยันตัง นั้นมีจิต
มีความคิด ชั่วดี มีโศกเศร้า
นั่นก็คือ คน,สัตว์ อย่างเราเรา
มีความเหงา ความชอบชัง พังทลาย
ทั้งรถคน ก็ล้วนมี ทั้งสี่ธาตุ
แต่รถขาด ดวงจิต คิดไม่ได้
ขาดเวทนา ความรู้สึก นึกข้างใน
ขับเคลื่อนได้ มีคนรับ ขับพาไป
สรีระ- ยันตัง ก็พังได้
และต้องใช้ รถพาบึ่ง ถึงจุดหมาย
ระถะ- ยันตัง นั้นปลอดภัย
วิ่งไปได้ เพราะคนขับ รับพาไป
ยันต์ทั้งสอง ทั้งรถ,คน ไม่พ้นพลาด
จะมาขาด ธาตุทั้งสี่ นี้ไม่ได้
หากธาตุหนึ่ง เดี้ยงยุบ หรือหลุดไป
ก็มลาย กันทั้งนั้น ไม่ผันแปร
เฉกเช่นรถ คันนี้ ที่หยุดจอด
ตาพังบอด หน้ายุบ บุบแง๋แก๋
ธาตุดินยุบ ยับเยิน เกินดูแล
นำตีแผ่ สะท้อนธรรม ลำนำกลอน
คนเช่นกัน ถึงจะขับ คอพับด้วย
ถึงคราวซวย ก็ตาย ไร้เสื่อหมอน
เพราะธาตุดิน พังถลา พาให้นอน
ถึงบางตอน อาจสลบ ลงซบดิน
อนิจจัง ทุกขัง อะนัตตา
สามัญญา ลักษณะ มาถวิล
บางครั้งคน และรถหนอ ก็พังภินท์
ลงไปดิ้น ร้องครวญโอด จะโทษใคร
เพราะฉะนั้น ตัวอาตม์ ฝากแนวคิด
เพราะก็คิด เป็นห่วง ช่วงไปไหน
เตือนคนขับ ทั้งวิเทศ ทั้งเขตไทย
ขอจงได้ ระวังภัย ให้ดีเอย
ก่อนจะขับ ให้พักผ่อน นอนให้อิ่ม
อย่าลองลิ้ม สุรา หน้าตาเฉย
เช็คสภาพ รถให้ดี นี้เสบย
หากเฉยเมย ก็อาจจบ ลงซบดิน
………………………………
ประพันธ์คำกลอนโดย
พระมหาทองสมุทร ธมฺมาทโร
พระธรรมทูตภาษาต่างประเทศ
ประจำวัดโปรดเกศอเมริกา
24 พฤศจิกา 568
หมายเหตุ: ภาพประกอบ คือรถ Watprodket เป็นรถตู้ อุบัติเหตุมาสองครั้งแล้ว ปลอดภัยสองครั้ง ล่าสุด ไปได้รับอุบัติเหตุที่ลานจอดรถ แห่งหนึ่ง จอดไว้เฉยๆ วิ่งมาชน เดชะบุญที่ไม่มีใครอยู่ในรถ
ตอนนี้ก็เลยจอดเขาไว้ให้พักผ่อน ยังไม่ได้มี กำลังที่จะซ่อม เลยนำเค้ามาเป็นสื่อธรรมะ เป็นอุปกรณ์ธรรมะในวันนี้ เรียกว่าเป็น“ธัมมูปกรณ์” สอนธรรม ในรายการธรรมะจากต่างแดนวัดโปรดเกศอเมริกา
...........................................
น้ำผักบุ้งไป น้ำสายบัวมา
ผู้มอบให้ ด้วยใจรัก แกงผักบุ้ง
สมหมายมุ่ง อร่อยลิ้ม กินอิ่มท้อง
แกงสายบัว อีกฝ่าย มั่นหมายปอง
นำสนอง ชวนชิม ได้อิ่มกัน
สำนวนใช้ ไมตรีจิต สร้างมิตรชอบ
ช่วยเหลือตอบ เลี้ยงแล ไม่แปรผัน
ต่างฝ่ายต่าง เผื่อแผ่ ให้แก่กัน
ผูกสัมพันธ์ กาลก่อน ท่านสอนมา
เพิ่มพูนรัก หนักแน่น อย่างแม่นมิตร
ใช้ชีวิต ทุกวัน แสนหรรษา
ความจริงใจ ปลอดภัยเภท มากเมตตา
สุขอุรา ทุกครั้ง กำลังใจ
งานหลวงพ่อ พบศิษย์พี่ และศิษย์น้อง
เราทั้งผอง รักผูกพัน ไม่หวั่นไหว
บุญหลวงพ่อ หนุนช่วย อำนวยชัย
บันดาลให้ ศิษย์ทุกท่าน สำราญดี
อาจารย์ผู้ สั่งสอน ในตอนนั้น
ศิษย์รู้มั่น เข้าใจ มิหน่ายหนี
หลายท่านจบ เก้าประโยค แสนโชคดี
ปราชญ์เมธี เกษมสันต์ ทุกวันคืน.
ธรรมะสวัสดีครับ
มหาสุฤทธิ์ มนทอง
..........................................
สู้ยิบตา
ผู้นำไก่ ชนแหลก ตาแตกหมอง
จึงหมายปอง เย็บตา หวังอาศัย
นำเข้าสู้ ชนต่อ ไม่ท้อใจ
ผลแก้ไข ชนะเห็น รู้เป็นดี
สำนวนใช้ เปรียบคน อดทนสู้
เป้าหมายรู้ ทำจริง ไม่นิ่งหนี
แม้นลำบาก ยากใหญ่ ผองไพรี
ความรู้มี ฝ่าฟัน ประจัญบาน
จึงสำเร็จ สมหวัง ไม่พลั้งผล
ความอดทน พร้อมปัญญา เก่งกล้าหาญ
เข้าใจเหตุ สุขทุกข์ ร้าวรุกราน
เริงสำราญ ปลอดภัย สมใจตน
ใช้ชีวิต รื่นเริง บันเทิงแท้
จิตเผื่อแผ่ เกื้อกูล เพิ่มพูนผล
มากมิตรมี เสริมพลัง คลายกังวล
สุขมงคล ประเสริฐล้ำ ผลทำดี.
ธรรมะสวัสดีครับ
มหาสุฤทธิ์ มนทอง
.......................................
หาญรู้ขลาด
การรู้คิด กิจทำ ชี้นำผล
กล้าหาญตน สำเร็จ เสร็จสมหวัง
สติมั่น ริเริ่ม เสริมพลัง
ไม่พลาดพลั้ง ปลอดภัย สมใจตน
ทั้งรู้ขลาด ผองชั่ว กลัวเหตุร้าย
จิตมุ่งหมาย งดเว้น ให้เห็นผล
กล้าทำดี กลัวผลทราม ติดตามตน
เป็นปราชญ์ชน เชี่ยวเชิง รื่นเริงดี
โบราณก่อน ขานคำ ชี้นำใช้
ผู้ทำใด ยากง่าย มิหน่ายหนี
รู้ควรกล้า ควรกลัว เรื่องชั่วดี
ปลอดไพรี เจริญสุข พ้นทุกข์ตรม
ใช้ชีวิต ชื่นชีวา ทุกคราครั้ง
สมใจหวัง อยู่สุข ปลอด ทุกข์ถม
คุณธรรม น้ำจิต มากมิตรชม
แสนรื่นรมย์ สำราญยิ่ง ทุกสิ่งดี.
ธรรมะสวัสดีครับ
มหาสุฤทธิ์ มนทอง
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
โลกร่มเย็นดับเข็ญได้
ด้วยพระศาสนา
เสียงธรรมะ ตามสาย ทุกเช้าตรู่
คนต่างรู้ น้อมนำ ศีลธรรมใช้
ท่านหลวงพ่อ แสดงธรรม ชี้นำชัย
คนทั่วไป รู้จริง ทุกสิ่งดี
หลวงพ่อสร้าง ส่งเสริม แต่งเติมผล
ศิษย์ทุกคน เรียนรู้ได้ มิหน่ายหนี
พระภิกษุ สามเณร เรียนบาลี
จนได้ดี เจริญทั่ว ทุกตัวตน
พี่สอนน้อง น้องเรียนรู้ วิญญูปราชญ์
สมมุ่งมาด ยิ่งนัก ประจักษ์ผล
ประโยคเก้า ปริญญาตรี เมธีชน
เก่งเหลือล้น กระทำกิจ สัมฤทธิ์งาน
ศิษย์สมหวัง หลายผู้ กินอยู่ไหว
รู้แก้ไข ผองปัญหา พร้อมกล้าหาญ
ใช้หลักธรรม เป็นหลักคิด ทุกกิจการ
สุขสำราญ ผลกระทำ หนุนนำชัย
ธีโร จะ พลวา สาธุ
ยูถัสสะ ปริหารโก
ปราชญ์ผู้มีกำลังบริหารหมู่ ให้สำเร็จประโยชน์
ท่านหลวงพ่อ อำนวย เชี่ยวชาญปราชญ์
ความสามารถ บริหาร ทุกกาลไหน
สร้างประโยชน์ แน่วแน่ ไม่แพ้ใคร
รุ่นเล็กใหญ่ ศิษย์ทุกผู้ เรียนรู้ดี
สร้างฐานะ เลี้ยงครอบครัว มิมัวหมอง
มิตรทั้งผอง ชื่นใจรัก ชูศักดิ์ศรี
คงคุณค่า ยิ่งใหญ่ สดใสดี
เกษมศรี สดชื่น แสนรื่นรมย์.
ธรรมะสวัสดีครับ
ได้น้ำได้เนื้อ
คนประกอบ อาหาร ใช้เนื้อน้ำ
รู้กระทำ รสชาติ ไม่ขาดเหลือ
รับประทาน สมหวัง ทั้งจุนเจือ
น้ำและเนื้อ อร่อยอิ่ม ชวนลิ้มลอง
ประดุจผู้ พูดสร้าง หลายอย่างไหน
ชี้นำชัย ปลอดโทษ ประโยชน์ผอง
มีสาระ เลิศล้ำ เก่งช่ำชอง
คนทั้งผอง ยอมรับ นับว่าดี
ชี้นำทาง เสริมสุข ในทุกเมื่อ
มิหน่ายเบื่อ ปรีดิ์เปรม เกษมศรี
คนทั่วแคว้น ชื่นใจ มิตรไมตรี
กินอยู่ดี รู้แนวทาง สร้างชีพตน.
มหาสุฤทธิ์ มนทอง
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
ชีวิตเดินทางมาถึงวันนี้ได้อย่างไร
อนุสรณ์ ย้อนคิด ชีวิตฉัน
ผ่านคืนวัน มานาน หลายกาลฝน
ปัจจุบัน อายุ ลุกลางคน
หกสิบฝน กว่ากว่า มาได้ไง
ฉันเกิดมา กับวิบาก ลำบากแท้
ตอนเป็นเด็ก ย่ำแย่ แม่เล่าไว้
ตอนเกิดมา เป็นเด็กซวย รวยโรคภัย
ใครขัดใจ ร้องไห้จ้า มารดาตรม
กะหล่องก่อง ผอมเหลือง จึงเลี้ยงยาก
เดินลำบาก ขาไม่ดี มีแต่ล้ม
ร้องกระจอ งอแง ทำแม่ตรม
เมื่อไม่สม ดั่งใจ ร้องไห้เลย
ด้วยความมี กรุณา แม่ข้ารัก
เฝ้าฟูมฟัก ดูแลได้ ไม่นิ่งเฉย
ยอมลำบาก ชุบเลี้ยง เหมือนเช่นเคย
ไม่เสบย แม่ก็สู้ ดูแลมา
ท่านไม่เคย แม้จะท้อ พอใจเลี้ยง
หวังไว้เพียง นิรทุกข์ ลูกของข้า
คงมีวัน หายขาด จากโรคา
ภายภาคหน้า อาจมีบุญ หนุนต่อเติม
อยู่ต่อมา พบหมอดี มีวิชา
ได้รักษา โรคหนอ ไม่ก่อเพิ่ม
แม่ดีใจ ลูกมีสุข เริ่มลุกเดิน
แม่เล่าเพลิน ก่อนเสร็จ เช็ดน้ำตา
โอ้โอหนอ โยมแม่ แกทนสู้
ได้เลี้ยงดู อย่างลำบาก ยากหนักหนา
กว่าลูกน้อย จะปลอด รอดได้มา
สุดจะหา ศัพท์สรร มาบรรยาย
มีมากมาย หลายแห่ง แข้งขาหัก
พ่อแม่รัก หาหมอ มาต่อได้
แขนเคยหัก ตอนเล่นซน หล่นหลังควาย
เคยจมน้ำ เกือบตาย มาหลายที
ฉันล้มลุก คลุกคลาน ผ่านมามาก
แม่ลำบาก แร้นแค้น แสนทุกขี
ทั้งความจน ค้นแค้น แสนมากมี
กว่าจะถึง ซึ่งวันนี้ มีตำนาน
วันที่สิบหก ธันวา คราวันนี้
เลยได้มี คำกล่าว เล่าสังขาร
ได้ปรารภ ชีวิตฉัน ในวันวาน
ว่ามันผ่าน รอดตาย มาได้ไง
ตอนนั้นฉัน หวังเพียงว่า- ยุห้าสิบ
นี่ไกลริบ หกสิบเฉย เลยมาได้
นับจากนี้ นั้นฤา คือกำไร
อยู่หรือตาย ไม่วอรี่ ฉันดีใจ
อาจจะด้วย อำนาจบุญ หนุนส่งต่อ
ความไม่ท้อ ต่อทุกข์ ชุบเลี้ยงไว้
ความอดทน วิริยา หนุนพาไป
อิทธิยา เมตตาให้ ใจชื่นบาน
ถึงมีบ้าง ตอนนี้ โรคีย่ำ
ให้ระกำ สับโขลก โรคเบาหวาน
แต่ไม่เครียด เดียดฉัน มันรังควาน
จึงสังขาร ต้านทานได้ ไม่ตีโพยฯ
ตอนนี้ฉัน มีเบาหวาน สัมปทานแล้ว
เสียงยังแจ๋ว เบาหวานเลี้ยง เพียงหิวโหย
มีบางวัน เราเลี้ยงมัน ตอนมันโวย
น้ำตาลโรย เราสะหวอย คอยช่วยกัน
เอื้ออาทร ยืดหยุ่น อย่างอุ่นเอื้อ
โรคช่วยเหลือ เราช่วยดู อยู่สุขสันต์
โรคงอแง อยากกินหวาน ให้ทานมัน
ทุกคืนวัน ช่วงนี้ ฉันมีบุญ.
พระมหาทองสมุทร ธัมมาทะโร
ศิษย์เก่าต่างประเทศ พรรณนาชีวิตของตัวเองก่อนสิ้นปี ๖๘
..........................................
ผู้โกรธเคือง ทำลายวอดวายสิ้น
สร้างหมองหมิ่น เสื่อมทราม สุดห้ามไหว
ความชั่วช้า เลวล้ำ ครอบงำใจ
หยาบหยามใหญ่ ทำร้าย ถึงวายชนม์
เปรียบสนิม เกาะกิน จนสิ้นซาก
สร้างลำบาก ร้อนแรง ทุกแห่งหน
โลกมนุษย์ สิ้นสุข เกิดทุกข์ทน
ความโกรธคน โหดมหันต์ ขาดปัญญา
บัณฑิตชน ทำทุกครั้ง รู้ยั้งคิด
ภารกิจ สร้างสรรค์ ปลอดปัญหา
เข้าใจผล ชั่วช้ำ ที่ทำมา
ศาสตร์วิชา เกษมสุข ไม่ทุกข์ใจ
ใช้ชีวิต เพียรหมั่น สร้างสรรค์ผล
เสริมกุศล ตามครรลอง จิตผ่องใส
คุณความดี ศีลธรรม ประจำใจ
สุขปลอดภัย ชื่นอุรา ทุกคราคราว.
ธรรมะสวัสดีครับ
มหาสุฤทธิ์ มนทอง
กลอนด้านล่างต่อไปนี้เป็นผลงานของศิษย์เก่าท่านหนึ่ง "คุณสัญญา โปร่งใจ" ปัจจุบันประกอบอาชีพส่วนตัวที่ ประเทศสหรัฐอเมริกา
...............................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น